Bir sokak pazarında
oturdum bir taşa
Tezgaha koyamayacak kadar az
olan umutlarımı satıyorum…
Dönüp bakan, fiyatını soran bile yok
Oysa talibi çıksa
bedava veriyorum…
***
“Hasta olacaksın,
oturma taşa” dedi biri…
Dedim ki;
“Bedenim zaten olmuş taş
Bu taş dediğin ne ki…”
Kayıt Tarihi : 15.9.2018 01:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!