Taş Şiiri - Atilla Durukan

ey gafil
bilsen, attıgın taşın agladıgını.
bilsen taşın nasıl yandıgını,
anlayamazsın ki,
attıgın taş yurduma, kurşun olup saplanmış.

taş deyipte geçme, dinle, gözyaşlarını,
ALLAH emir verir musaya, yık dagları diye.
musa asasıyla vurunca dag,,a
aglayarak, yerle bir olur o koca daglar.
ibrahim degilmidir bıçagı taşa vuran,
taş degilmidir emre uyarak ikiye ayrılan.
yollar, medeniyetler, köprüler olan onlar,
o taş degilmidir mezarda başına dikilen.
degilmidir RESULU ÖPEN taş hacerül esved,
degilmidir peygamberin öptügü taş.
hacerül esvet degilmidir milyonların öptüğü,
RESULULLAHIN öpüşüyle kirini atan taş.
degilmidir ALLAH diyen bilalin
feryadına,feryad eden taş.
çaglayanları göbeginden çıkarıp,
çaglayanlara yön veren degilmidir taş.
oyuk olup magaraya dönendir,
PEYGAMBERE yastık olandır taş.
PEYGAMBERİN NUR YÜZÜNÜ gören o,
PEYGAMBERE YORGAN OLAN degilmidir taş.
yazarlar başucuna konulan taşa,
falanın oglu,kızı, sevdigi, eşi diye.
kabirde seni sıkıştıran o,
kabrini emirle genişleten o,
seninle aglayan, seninle gülen o,
bilsenki attıgın taşların canlarının yandıgını,
bir bilsen taşların agladıgını, ey gafil.