Taş Şiiri - Fatih Gülsen

Bazen bir babanın.
Başucunda dır taş
Minik bir yavruyu.
Yetim bırakandır taş.

Bazen yarın boynunu
Süsleyensin süslü taş
Bazen bileklerine
Serilensin eşsiz taş

Bazen bunalım olup
Ayağa bağlanır taş
Süzülür denizlere
Dibe batırandır taş

Bir delinin kuyuya
Salladığıdır taş.
Kırk akılının düze
Çıkaramadığıdır taş

Bazen aşka yananın.
Kafasındadır taş
Bazen yüreği yakıp
Bağra basılandır taş.

Bazen yarın yürüdüğü
sıra sıra kaldırım.
Bazen aşkı bilmeyen
Yar kalbidir sanırım.

Bazen ellerde nur.
Döner ALLAH diye taş
Her dönüşte gözlerden.
Süzdürendir kanlı yaş.