Tarzım Bu Şiiri - Selim Kaya

Tarzım bu benim.
Yamaçlarına binbir zorlukla tırmanarak zirvesine ulaştığım beyaz saçlı dağların başını terli parmaklarımla okşadım
İsteyerek bıraktım kendimi boşluğa,yuvarlandım.

***

Bir anahtar verdiler.
Kırk kapıdan otuzdokuzunu aç,kırkıncıya dokunma dediler.
Halbuki ben hiçbir kapıyı açmadım.Anahtarı kaybettim.Hızır bana gelerek kaybettiğim anahtarı bana gösterdiğinde onun bana ait olmadığını söyledim.

***

Sahilde bulduğum "Alaaddinin Lambası"nı bir kayanın üzerinde parçalarken,ummanda batarak sulara gömülen dünyanın en muazzam hazinesini de böylece yitirmiş oldum.

***

Denizler kurumuştu.
Sahilde çırpınan balıklara acıyarak denizleri gözyaşlarımla doldurdum.Yüzme bilmiyordum.Öğretmemişlerdi.İşte ben,o sularda boğuldum.

***

O kadar dostum vardı ki.Değerliydim.
Zaman geldi,ayağım sürçtü.Yere düştüm.Sakıt oldum.
Beni aradılar.Üzerime basarak yürüdüler.
"Aradıkları ben olsaydım bulurlardı" diye düşündüm.