Yar dedikçe vurdun sinem üstüne
Gönül sarayımı, tarumar ettin
Her şeyi denedin sanki kastıma
Acımadın bir de, terk edip gittin
Kaç kere aradın kaç kere sordun
Hasrete düşürüp sadece yordun
Sen beni en zayıf yerimden vurdun
Yalnız bıraktığın, günlerde bittin
Daha tanımadan birbirimizi
Zalim felek hemen ayırdı bizi
Geçer mi açtığın yaranın izi
Mutluluk yerine, acılar kattın
Biçare bıraktın canımı yaktın
Niyetin bozukmuş vefasız çıktın
Söylesene benden ne çabuk bıktın
En sonunda tutup, kenara attın
Derviş’im anlamam senin halinden
Sen de anlamadın gönül dilinden
Bildiğin gibi yap dönme yolundan
İnan bu duruma, beni sen ittin
Oktay İlcek
30.06.2024
Kayıt Tarihi : 3.7.2024 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!