Arıyorum, arıyorum - bulamıyorum
Neredesin ey insanlık - bunalıyorum
Yeter bunca gizlendiğin, gel aramıza
Adaleti al yanına koy başımıza
Bugün yine anladım ki, sen kaybolmuşsun
İnsanlar arasında çoktan yok olmuşsun
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
neredesin ey insanlık çıkta gel diyen usta şairin saygın kalemini selamlıyorum yüreğine sağlık üstad varol
Resmiye hanımefendi. Kardeşim.
Güzel şiiriniz ince ince mesajlar veriyor.Zalimlerin dünyası varsa , mazlumların,da öteki dünyası var. Şaşmaz tartılar dediğiniz Mizan terazisi,ki zulmü ağır basanlar, mazlumun hakkını verecek.Sizi tebrik ediyorum. İbretlik bir şiir. Selam ve muhabbetlerimi arz ediyorum
Nereden nereye...bundan sadece 20-25 yıl önce böyle miydi...insanlık. Huzur, güven, adalet, özgürlük; hepsini kement ile yakalamaya çalışıyoruz.
Çok güzeldi sayım Mümün, kutlarım...saygıyla++
Elbette tartılar şaşmaz. Ama bu dünyada, tartıyı, hakkı, hukuku unutmuş artık insanlar. Ve siz bunu o güzel yürek sesinizden bir kaynak suyu gibi tertemiz, damla damla dökmüşsünüz ak kağıda. Kutluyorum tüm içtenliğimle sevgili Resmiye hanım. Nicelerine...
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta