"Çok uçurtma sattı, hiç uçuramadı."
"Ne kadar da benziyoruz birbirimize.."
"Acaba ben kaç gramım? "
Dedi durdu emektar.
"Ben ilk değilim ki..."
Hesap kitap yaptı hemen
Önce sahibinin göz yaşlarını koydu,
Üşüyen ellerini, umut dolu gözlerini.
Görmezden gelenleri koyacak yeri yoktu
(Çocuktan başka seveni de yoktu belli)
Sonra kaçırdıklarını, hislerini.
"Çocukluğu yeter zavallının" dedi, yetsin bakalım.
Tozunu aldı yırtık pantolonun
Tarttı. tam üç yüz gram
Özgürlük diye bağıran kız geldi bir gün,
Tartıldı elli sekiz kilo geldi.
Hesap kitap yaptı tekrar
Göz yaşları daha ağırdı.
Tok olduğu belli
Aman yüz kiloluk bir zenci
-Sonralarda kendini asmış-
O gün belliydi kırılacağı..
Kalbi her gün kırıldı,
Pis ayakların altında.
Ve bir gün en zalimi geldi.
Bir yaprak düştü daldan.
Kayıt Tarihi : 11.9.2014 18:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!