Tartarus Şiiri - Emirhan Cesur

Gel şöyle,
İki dize,
Açık konuşalım seninle.
Ne ben Hades idim,
Ne sen Persephone.
Ne ben bir gençlik çeşmesi,
Ne sen bir kadeh, bir sürahi.
Belki tamamlardık birbirimizi,
Fakat bağlayıp da seni,
Kerberos'un tasmasına,
Ben getirmedim,
Karanlıklar ülkeme,
Kendi mezarım,
Tartarus'a!
Ben bilmezdim ağlamayı,
Doğarken hatta,
Gülmüşüm hekimin,
Boneden şapkasına..
Sen de,
belki de..
Ama öğrenmek lazım,
Gözden akan yaş,
Yollar, yıllar..
Güzel bir şiir olurdu eğer,
Yazabilseydim bütün günleri,
Ve geceleri...
Bir şehirden,
Zamanı gelince Olimpostan,
Kovulmadan...
Biliyorum gitmek güzel bir meslek senin için,
Ellerini bağlayıp getirmesem de seni..
Ama kal,
Persephone değilsin,
Ama ol.
Zaten bir ruh,
Asla kaçamaz,
Tartarustan,
Tartarus,
İstemese de artık onu