Ey Tarsûsî!
Bu kadar mı vefâ yoksunu olur?
Sen kimlere gönül verdin Tarsûsî?
Eden ettiğini mutlaka bulur,
Ömrünü boşuna serdin Tarsûsî..
Tutturamadın hiç nedense dozu,
Eline sunmuşsun her türlü kozu,
Nasıl sevdi isen kondurman tozu,
Dâima kendini yerdin Tarsûsî..
Âşığın önünden nefsi kaçılmış,
Elest'ten gönlüne şu Aşk saçılmış,
Mecâzi mahbûbla sırlar açılmış,
AŞK Allah'a mahsus derdin Tarsûsî..
Allah'tan gayrıdan hangisi yârdır?
Mecâzi mahbûbda dahi O vardır,
Perdeyi aşması ne müthiş kârdır,
Şükür ki sonunda erdin Tarsûsî...
"Adem KAÇAR - 09/09/2017"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 9.9.2017 16:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/09/tarsusi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!