Tarsus Insani Şiiri - Fahri Işık

Bir baskadır şu tarsusun insani
Ressamı şairi mizahçısı var
Tiplemeler mutlu eder yaşamı
Nükteler ekili bahçesi de var

Her muhitin ayrı ayri tipleri
Acılıda olsa güler yüzleri
Güzel yaylaları namrun tekiri
İnsana can veren havası da var

Ő nce demir kapı, bir yol duralım
Selam verip ordan hatır soralım
Göçenleri rahmet ile analım
Giden gitti kalan dahasıda var

Nerde şoför hakkı, tekerci selim
Onları anarken titriyor dilim
Ayı memedi de tuş etti ölüm
O gitti peşinde dayısı da var

Damalı abuzer ciyerci garip
Artistlik olmadı dayıya nasip
Hele turpçu ahmet çok acı kayıp
Harra salih gibi babası da var

Her belaya arne silo amade
Hey gidi tahsin hey arnavut zade
Kahveci haydara tükendi vade
Bu dünyanın böyle cefası da var

Gideni rahmetle andıktan sonra
Şimdi kalanlara geliyor sira
Unutulan bakma,sınlar kusura
Her insann az çok hatası da var