Tarlalar Şiiri - Muharrem Akman

Göz bebekleriydiniz köyümün yaban tarlaları
Öyle her gelen geçemezdi üzerinizden
Benim böyle sere serpe uzandığım gibi üzerlerinize
Bir bakmak vardı sadece oda verdiğin mahsule

Ne kahkahalar atıldı üzerinizde ne acılar yaşandı
Şafak vakti uyanırdın köyümüzün insanlarıyla
Bırakmazdı seni nasırlı eller
Terk edene kadar göklerin hakimi güneş

Ayırmıştık seni tarlalar evlek evlek
Bir geçebilseydi ya birinden öbürüne birazcık emek
Bilmedik nadas bir sene dinlenmekmiş
Didinirdi ihtiyar çocuk kadın akşama dek