Tarlalar Şiiri - Berk Gülen

Kurak tarlalar yağmur istediklerinde,
Susuz topraklardan bıkmışlar
Ve yağmura hasrettiler,
Aşka hasret olması gibi insanoğlunun

Bir sağanak başladığında mutlu,
Sel olduğunda pişmandılar
Önce kuru topraklar çamura döndü
Sonra da çamurlar bataklığa,
Ve sonunda bataklıklar hayal kırıklığına..

Tarlalar ne sarı idi, ne de hasat vardı o yaz
O yaz aşk dolu geçti ve hüsranla bitti
Daha sonra bataklıklar kurudu gerçi ama
Kaybeden tarlalar oldu,
Hasretle beklenen yağmur
Bir hışımla yağdı gür ve deli
El ayak çekilince afet sonrası,
Artık kargaların bile gelmesi için sebep yoktu

Aşk çok sert yağdı o yaz,
Koca bir beden yağmurdan yığıldı kaldı,
Güçsüz,yorgun ve yok olmuş
Tıpkı tarlalar gibi…