Tarla Şiiri - Nazan Yağbasan

Soğuk rüzgarları hatırlarım
Kış sabahlarında
Toplanmak için bekleyen pamuk
Tarlalarında
Tarla bile üşürdü öyle soğuk,
Bilirdim yokluk getirirdi
Onca insanı
Bir romörkün arkasında
Henüz gün ağırmadan ta buralara
Yoksulluk çatlatırdı
Elleri ve akşam evine gidince
Mutluluğu bulan yüzleri
Beli bükülürdü işçinin
Peşmali tutup kırağı vuran tarlaya her baktığında
Beli bükülürdü düşündükçe
Geçireceği her gününü tarla yollarında