Tarla Şiiri - İlyas Memiş

TARLA

Neler geçti başından,
Ne oldu sana tarla?
Çekildin ufuklardan,
Göçtün fırtınalarla.

Sana kimler kastetti?
Kimler çiğnedi zorla?
Toprağın altüst etti,
Eş yaptılar mezarla.

Arklarını yıktılar,
Kapattılar duvarla.
Sana hep hor baktılar,
Bir yabancı nazarla.

Vasfın değiştirdiler,
Hilelerle, icbarla.
Ta bağrına girdiler,
Geçmişini inkârla.

Uzardı hudutların,
Taşardı deryalarla…
Hükmederdin çağlara,
En güçlü iktidarla.

Sipahiler ekerdi,
İşlenirdin tımarla.
Beslenir küheylanlar,
Savaşırdı küffarla.

Gölgen olurdu gökler,
Servilerle, çınarla.
Sulanırdın çağlayan,
Gönüllerden pınarla.

Ey bereket diyarı,
Nerde kaldın ey tarla!
Biz ki senin namını,
Duyardık iftiharla.

Bir gün açacak ufkun,
Yağmurlarla, rüzgârla...
Şahlanacak toprağın,
Yeşerecek baharla...

Eylül 2010