Ey diyar-ı bereket,
Neredesin ey tarla.
Çekildin ufuklardan,
Kayboldun kıtalarla.
Sana kimler kastetti,
Kimler çiğnedi zorla.
Toprağın altüst etti,
Eş yaptılar mezarla.
Arklarını yıktılar,
Kapattılar duvarla.
Sana hep hor baktılar,
Sanki düşman nazarla.
Vasfın değiştirdiler,
Hilelerle, icbarla.
Ta bağrına girdiler,
Bir yabancı damarla.
Sipahiler ekerdi,
İşlenirdin tımarla.
Beslenir küheylanlar,
Savaşırdı küffarla.
Dolanırdı etrafın,
Servilerle, çınarla.
Sulanırdın çağlayan,
Gönüllerden pınarla.
Neler geçti başından,
Ne oldu sana tarla?
Biz ki senin namını,
Duyardık iftiharla.
Bir gün açacak ufkun,
Değişecek baharla...
Toprağın yeşerecek,
Yağmurlarla, rüzgârla...
Eylül 2010
İlyas MemişKayıt Tarihi : 3.1.2018 16:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!