Ne bir yanımda elleri sıcak bi yürek
Ne bir yeldegğirmenin loş gölesi
Gökyüzüm sessiz ağaçlarım solgun
Hayal bahçemde tüm kapılar kapalı,
Rüzgar bile yalnız tek başına esmekden sıkkın
Ne sonbaharın da sonu her yasanan ne ilk baharın basi her damla goz yası,
Hayat nedir diye sordugumda kendime, kendimi buldum derininde
Hayat bendim, yada sendin
Gecmisimden kalan elimdeki son pişmanlık, acı hatıralar ve bircok yazıklar,
Toplayıp onları koydugumda bir eski çuvala,
Gecemin karanlığında yalnız bir sahil kıyısında,
Gözlerimdeki sisli yağmur bulutları az önce dağılır diye,
Sessizliğim kadar koyu bir karanlığın içinde sabırla bekledim.
O karanlık ve sisli geceyi delip geçer diye ellerim,
Yüreğim titrek ve ürkek tek başına karanlığın sesini dinledim.
Bilinen ile bilinmeyenin önemi yoktu artık.
Durduğum son durakta ne karlı tepeler vardı insanı huzurla ürküten
Karşı kaldırımda kırmızı pamuk eldivenli minik kız çocuğu,
Elleri kelepçeli, bir elinde ağzına bulaştırdığı pamuk şekeri,
Bir elinde ben, gebetto ustanın tahtadan sevimli bebeği,
Güz ortasında yorgun düşmüş güneş, bir olmuş kendisi ve gölgesi,
Başı eğik bükle bükle saçları hüzünlü Eylül rengi,
Siyah-beyaz eski bir duvara yaslamış geleceğini,
Bugün günlerden yağmur,
Haftalardan Eylül,
Aylardan Güz,
Yıllardan Sonbahar,
Bırakıp kaçan meleklerimden son kalan kırık kanatlı yalnız berduşum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!