Tariz Şiiri - Maruf Özülkü

Katip kalemsiz kaldı, hatip kelime yuttu
Söz nakıs kaldı zira şairi kabız tuttu
Fırtına var içerde, kim varacak farkına
İcaz hep cılız kaldı, zahiri nabız tuttu

Başı göğe çevirse gördüğü tek buluttu
Tekerlemeye dönen nasihatlar uyuttu
Misal meselden koptu hakikatı kuruttu
Mecaz pek ucuz kaldı dehri boş bahis tuttu

Ağlar gibi kahkaha atar şimdiki kuşak
Yerine düşünen var; yaşa varol şak şak şak
Bu dünyada arama bire bin veren başak
Tarla sahipsiz kaldı, şehri bir kriz tuttu

Yürekte yer daraldı evlerde arttı oda
Halli aramaz ahval söylenmek oldu moda
Çok yiyip şişindikten sonra gelsin mi soda?
İlaç raflarda kaldı nefs zehri bariz tuttu

Maruf'tur muradımız, isyankar değiliz biz
Son nefese dek elbet, emanete sahibiz
Az eylemle çok ödül bekler, buna talibiz
İzahat kalakaldı mahiri tariz tuttu