Tarık Şahin Şiirleri - Şair Tarık Şahin

Yıkılıp kaldığım köşe başları,
Dost olduğum duvarlar,
Nefes nefese kaldığım,
O yalnızlık koşuları.
Nefret ettiğim o güzelim İstanbul,
Yoksun yine sen,

Sen benimlesin
Bazen yalnızlığımda
Bazende tüm yıkılmışlığımın
Ve de ayrılıklarımın orta yerinde

Hayata bağlandığım

Tutunamadık birbirimize,
Kasımlarda savrulduk.
Kaç kez,
Kaç kez yitirdik sevdamızı.

Son baharıydı,

Sinop’un,
Karadeniz’e sığındığı gibi,
Sığındım sana.

Sanki yarım bir ada,
Yarım da bir aşk.

Sevgin.
Kumdan bir kaleymiş meğer,
Yıkılıverdi,
Üfleyince sen.

Sevdana,

Yetmedi mi ayrılık!
Sana bu hasret.

Dağları delmek miydi?
Aşkı aşk yapan Amasya’da

Her ayda bir gün,
Her kalp de bir sızı,
Buram buram sen olmalısın
Her ondördüncü günde.

Ama Şubat olmalı,

Yollarını kapatmışken kar,
Sıcak düşlerin.
Ulaşamadım.
Rüyalarda bile sana,
Aylardan aralık.

Kaybolmuşken,
Denizinde.
Kara mı kara.

Önümde,
Bir ışık olsan,

Savrulurken,
Bir oradan,
Bir oraya.
Rüzgarında yokluğunun.
-Gitme!
Sana İhtiyacım var,diyemedim.