Sana her seslenişimde
Bana 'can' diyen sesini duydum.
Odalardan birinden geliyordu, derinden.
Kapalı bir havanın soluk ışığı yansıyordu duvarlara,
Ben çocuktum, kalbim acımıyordu.
...
Kalmadı mı içinde güzelik,
Herşey boş, sahte ve yalan mı?
Unuttun mu o kahraman kelebeği
Kanatları tozdan ama fırtınalar koparan
Geçmişi sırtında geleceğe taşıyan
Şimdi amaçsız biçare
Sensizliğin ilk akşamında yüreğim buruk,
Yanlızlığıma ağlarken muzdarip gözlerim,
Zamandan, mekandan sıyrılmış derin sarhoşluk,
Bu mahzun akşam kızıllığında tek tesellim.
Benim ufukta güneşin battığı o nokta,
Seninle gökyuzunu izlemek isterdim şimdi,
Çok yüksek çok yüksek bir tepede
Öyle ki inişi mümkün değil
uzanıp yeşilliklere sırtüstü
Saatlerce acıkmadan, susamadan
ve hiç konusmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!