İştiyâk-ı Ahmed oldu penend-i mesnedimiz
Cevr içre yandı gönlümüz kesildi nefesimiz
Âşiyân-ı aşk bağında terk edip çıktık yola
Hoş görüp cevri uşşâk-ı tahammüldü derdimiz
Nâme vardı gönlümüzde terennümü zor idi
Çırpındıkça aşk yolunda içte yanan kor idi
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta