İştiyâk-ı Ahmed oldu penend-i mesnedimiz
Cevr içre yandı gönlümüz kesildi nefesimiz
Âşiyân-ı aşk bağında terk edip çıktık yola
Hoş görüp cevri uşşâk-ı tahammüldü derdimiz
Nâme vardı gönlümüzde terennümü zor idi
Çırpındıkça aşk yolunda içte yanan kor idi
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta