Eski bir şarkı gibisin
Yıllandıkca güzelleşiyorsun
Damağıma aynı tadı veriyorsun
Biliyorum sende beni seviyorsun
Bana herzaman mutluluk veriyorsun
İçmekle unutulmuyor
Sensiz güneş bile doğmuyor
İnsan duygularına hakim olamıyor
Bu hayat sensiz yaşanmıyor
Arzularına gem vurulmuyor
Gitme gel dayanamam
Bu yüreği sensiz dolduramam
Zeytin gözlerini unutamam
Kendi,kendimi avutamam
Gözlerine bakıyorum
Aşkınla yanıyorum
Bunu anlatamıyorum
Galiba ben seni seviyorum
Seninle konuşamıyorum
Prangalar ayaklarıma takılan
İşte bu beni senden uzak tutan
Hayat insanı biranda yutan
İnsan oğlu aşkı acıyla kusan
Seni ne kadar sevdiğimi bir bilsen
Zehir olsan bir dikişte seni içsem
Sensiz aşka ben küssem
Kurşun olsan yüreğimi delsen
Her şeyin senin için olduğunu bilsen
Sevgiler dolu günler sana
Yalnızlık oldu arkadaş bana
Mutluluk yalnız yavan ama
Katık olmayı düşün bana
Sen sevdayı çekermisin
Karanlık bir gece odamda yalnızım
Seni düşünüyorum,seni hayal ediyorum
Bilgisayarımda rodrigo çalıyor
Elimde kalem kağıt mısralar döküyor
Başlıyorum seni ne kadar sevdiğimi yazmaya
Pamuk prensesim diye başlıyorum
Mutlu oldunmu terk edip gidince
Sevdam ortadan yitince
Gözyaşlarını böyle akıtınca
Bu üzgünlüğü hepimize yaşatınca
Mutlu oldunmu beni böyle yalnız bırakınca
Bir gün daha geçti sensiz
Kavuşmak zormuş sevgiliye dertsiz
Unutamıyorum bendeki sevgin eşsiz
Boş bir et yığını kalbim sensiz
Sensiz sabah bile olmuyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!