Geç anladım sevgilim
Geç bildim kıymetini
Ben nasıl da harcadım
Gönlünün servetini...
Dile geldi hicranım
Bir hüzün çıkmazında
Kayboldum yıllar önce
Dünyamın rengi soldu
Sevgilim,sen gidince...
Yürürken gündüz vakti
Belki de sen beni unuttun çoktan
Belki de ismimi hiç anmıyorsun
Gittin de hasreti var ettin yoktan
Gelip de gönlümü bir almıyorsun...
Hani ben gamzendim sol yanağında
Mecnundum,Leylama özlemle doldum
Hasretin çölünde toz duman oldum
Ben artık yoruldum,ben artık soldum
Sen beni arayıp,bul selvi boylum...
Duanı söyle de duysun yaradan
Bakmaya doyamazdım
Üzmeye kıyamazdım
O tatlı gamzeleri
Öpmeden duramazdım
Bu sevda bitmez derken
Gizlesem de aşkımı
Bence sen biliyorsun
Dinlemeden şarkımı
Nereye gidiyorsun?
Ellerimi tutmadan
Her gönül şarkısında
Ben oldum ağlamaklı
Dökülen gözyaşımda
Senin günahın saklı...
Şu solgun güller gibi
Ne baharda tat kaldı
Ne hazan,eski hazan
Ömür demini aldı
Aşk da yok,kalbe sızan...
Eller,gözler biçare
Nefesime türküleri yükledim
Kerem yandı,Aslı yandı içimde
Sen gideli ben kendimi bilmedim
Mecnun oldum aşkınla bu şehirde...
Bahar bitti,yazdan önce güz geldi
Sevginle kalbimi dolduran sensin
Aşkınla canıma hayat verensin
Dört mevsim solmayan gonca gül gibi
Öylesi doyulmaz,öyle güzelsin...
Gün gelip solsa da aşkın güneşi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!