En büyük korkumdu gözlerine dalmak
Dipsiz bir deryaya düşer gibi en dibe batmak
Manasız bakışlarında savrulmak
Kendimi oradan çekip çıkaramamak
Ellerin ellerime değdiği zaman
Kan ağlarken içim en derinden
Kimseler duymaz, tutmaz elimden
Ne farkı var bugünün dünden
Korkutmaz kıyamet, kopsa da birden
Fark etmeseler de hüznümü artık
Kelebeklerin vardı bir sürü
Benim içimde binlerce
Uçuşuyorlardı etrafta
Sanki felaketmişcesine
Ne onlar bana aitti
Korkmak istemiyorum artık
Düşünmek, üzülmek, ağlamak
Hiçbirini istemiyorum
Sen! Yalnız bi sen
Hem en büyük korkum
Göz göze geldiğimizde
Kıyamet kopuyor içimde
Kalbim duruyor sanki
Karşılığı varmış gibi
Sen bugün sevmesen de beni
Yanlış yoldayım biliyorum
Ama buna engel olamıyorum
Yoldan geri dönemiyorum
Ya da dönmek istemiyorum
Ayaklarım kanasa da yürüyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!