Tarık Azem Şiirleri - Şair Tarık Azem

Sen dünyanın merkezi,
Bulunmaz hint kumaşı,
Anka kuşu,
Kafdağının prensesi,
Senide üzen olur elbet,
Temennim değil ama,

Çiçek açmış ayva
Kanatlanmış kurtcuk
şenşakrak kelebek günübirlik ömründe
Bir yanım alacakaranlık
Bir yanim fani
Benim mutluyken bile,bir hüzün filizlenir gönlümde

Yalnızız hepimiz,yalnız,
Kalabalıklar oratasında apansız,
Kalıverir yüreğimiz,saftır,
Dilimizde sevdanın şuh sesi,
Bir şarkı,bir şiir yada bir yazı
Büyük küçük bütün aşklara itaftır.

Daha dün göğüs yerleri iki çiban,
küçük bir çocuktunuz,
Boyunuza denk bir ceylanı ne vakit büyüttünüz?
Ya şakaydı,anne deyişindeki her sesleniş,
Siz yanımdan geçerken,
Gururla ve mağrur,

Ayın şavkı vurur gece üstüme,
Garim gönlüm şu bahtına küstüde,
Greenpark'ta aslan heykel büstüne,
Sığınıyor,bu yağmurda,
Bir garip...

Sudan çıkmış balık gibiyim
Çırpınıyorum,görmüyorlar,
İçim kuytu derya deniz,
Fırtınam var bilmiyorlar,
Geçiyorken gençliğim,
Kuyusunda hiçliğin,

Ciğerlerim,yırtılırcasına koşmak Tanrım,
Yahut,kulaç atmak okyanuslarına,
Takatten düşünceye değin bağırmak Tanrım,
Yada düşmek rahimden,yeniden toprağına,
Yok!
En güzeli çiçek açmak,

Unutmak;
mevsimler geçer ardından,
sevemezsin,
unuttum dersin,
alıştım yalnızlığına,
beyhudeymiş,çektiğim bunca acı,

Ne umuyorsunki hayattan,
Yahut ne olmalıydı yaşadıkların,
Bilmeden yaşamak sonu,
Hangi toprak parçası,
Hangi yüzyıl,
hangi din,

İki yüzlüymüş zaman,
uzunluğu güneşe,
genişliği tutkulara uyarlanmış,anladım,
şimdi beyhude bir telaşla,
durduğum yerde,öylece,
çoçuklıuğuma bakar gibi,