Tarık Akan Ölmüş, Issız acun kalmış.
İçimde bir peşmerge karanlığı Ferit
O an
o köşede patlayacak kendine ya cihat
Karbon yağacak ve
afyon, göksüz karanlıktan.
Ciğerim yanıyor belki kanserim, belki
eleminde ölüm deşti hançeremi Ferit
Dilsizim.
Parmaksız bir eldivenin içinden düştü umudum Şivan.
Kan gibi damladı kara
"Sürü"den ayrılanı kapan kurtlar.
Kan kusturuyorlar kan,
belki korkmaktan da ötesi var.
Hiçlik var, yok var, yok oğlu yokluk var
sessiz bir benden içre matem kovuğu
Ölümün karakutusunda kaybolmak da,
Murat, sen de mi Canım Kardeşim, sen de mi?
sıralı, sırasız hep böyle naçar kayıyor ya yıldızlar.
Seyit Ali'siz mi kalmalı dünya?
Vicdan telinde öten turnalar dilsiz.
Karbon yağacak ve afyon
Göksüz karanlıktan.
Çöl olduk çoktan.
Ama farkında değiliz.
Kayıt Tarihi : 5.7.2022 14:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tarık Akan'ı kaybetmek
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!