Tarihteki Felaketler Şiiri - Ekrem Şama

Açtım tarih okuyorum, olmuş bunca olay,
Sebepsiz bir felaket gelmemiş kolay kolay.
Yetmiyor ki felaketleri okuyup geçmek,
İbret almak için emek de harcamak gerek.
Sizler de inceleyin benim bulduklarımı,
İşte ipuçları, beraberce bakalım mı?
Azmıştı Nuh kavmi, fakire çok zulmederdi,
Güçlüler zenginler, zayıfı çiğner giderdi.
Ekabir çok güvenirdi servet ve soyuna,
Dayanamadılar azgın tufanın suyuna.
Ad Kavmi, Şeddat, İrem bahçelerinde azdı,
Güçsüzlere karşı zulüm hiç eksik olmazdı.
Bayındır kentlerinde çiğnenirdi hukuk hak,
Sert rüzgarlar, korkunç çığlıklarla etti helak.
Semud’un güçlü zalimleri kurmuştu çete,
Halk mahkumdu baskıya, soyguna, sefalete...
Zalimler zayıflara aldırmazdı hiç nefes,
Hepsini çıldırtarak mahvetti korkunç bir ses.
Nemrut’un korkusu da doğmamış bebeklerdi,
Kadınları fişler, bebekleri katlederdi.
Sürüyle gelmişti zalimlere sivrisinek,
İntikamını aldı katledilen her bebek.
Bakıyorsun Sodom kavmi, çoğu cinsi sapık;
Artık meşru sayılmıştı her türlü sapıklık.
Bir gece kustu Sodom ve Gomorede dağlar,
Lavlar altında bu gün hala iskeletler var.
Medyen’li zalimlerin işi hep hile, şantaj,
Halk sefildi, silahı olandaydı avantaj.
Korkunç deprem ve kızgın lavlar bastı her yeri,
Yere geçti zorbalarla, haram servetleri.
Halkı köle yapıp sömürdü azgın Firavun,
Yanıbaşında da, servet istifçisisi Karun.
Ordusuyla beraber sonu oldu felaket,
Diktiği kazıklar(*) günümüze kaldı ibret.
Heykele tapmada ileri gitti Samiri,
Hastalıktan mahvoldu şirkçilerin her biri.
Süper güç Calut, müminleri böldü ikiye
Cihad Emiri Talut’un askeri çok az diye,
Çok mümin cihadı terk etti su içmek için,
Dediler ki; “süper güçle savaşılmaz kaçın! ”
İhanetçiler helak oldu, türlü şekilde,
Cihad edenler destan yazdı, o günkü dilde.
İnananlara zulmetti Uhdud zorbaları,
Hep sırtlarındadır günah dolu torbaları.
Pompei halkı ahlaken bozuk bir toplumdu,
En adi sapıklıklar herkes için malumdu.
Vezüv birgün kükredi, lav kapladı her yeri,
Taşlaştı da ibret kaldı, tüm rezaletleri.
Sebeliler hep fakirin hakkını yediler,
“Bu zenginlikler bizim, fakir de kim? ” dediler.
Bağ ve bahçeleri korkunç sele oldu teslim,
Mamur kentleri hep parça parça, dilim dilim.
Bak tarihe; insanlar azınca bir felaket
Gelmiş, böylece temizlenmiş her bir rezalet.
Lakin düşünmemiz gereken önemli husus,
Felaketler bazı özel sebeplere mahsus.
Günümüzde her sebebin aynı anda tümü,
Her yerde mevcut, nereye çevirsem yüzümü.
Rahat yatamıyorum, uykum kaçıyor benim,
Helakimiz mi çok yakın, ben mi tedirginim?

(İstanbul:04.11.2004)
www.ekremsama.com
-------------
(*) Kazık tabiri piramitler için kullanılmıştır. Kuranda Firavun anılırken “kazıklar sahibi” denilmektedir.