Tarihte Kadirli Şiiri - Abbas Paksoy

Birinci asır, yıl’sa altmış dokuz.
Flavyapolis, ağız’larda sakız.
Romalılara, oluyordun nabız.
Adına, para basıldı, Kadirli.

İkinci asırda, düzeldi taş’ın.
Ala Camii, manastır’ın baş’ın.
Hadriyanus Heykeli, göz’ün, kaş’ın.
Roma’dan, Bizans’a, geçtin, Kadirli.

Beşinci asırda, kilise’n oldu.
Kale altı suyu, maşraba doldu.
Kokar hamam’ı, hizmetin buldu.
Emevileri de, gördün, Kadirli.

Bizanslılarda, durmadan çalıştı.
Abbasiler, Horasanlar, barıştı.
Ortalıkta, durulmadı karıştı.
Bizanslılar, seni aldı, Kadirli.

Bin yemiş dört’te, Kars adını aldın.
Şah Süleyman’ın, askerleriyle doldun.
Gayri, Türklerin öz vatan’ı oldun.
Yirmi üç yıl, Türk’te kaldın, Kadirli.

Haçlılar da, akın etti, yürüdü.
Bin doksan yedide, hürlük çürüdü.
Anavarza’yı, Ermeni bürüdü.
Sen de, Persliye bağlandın, Kadirli.

Danişmentliler, durmadı saldırdı.
Ermenileri, ortadan kaldırdı.
Dört yıl sonra, deprem çıldırdı.
Tarihten bile, silindin, Kadirli.

Haçlı ordusu, gene bela oldu.
Sis, Kozan’ın bela’sı, seni buldu.
Ermeni Persliği, dolandı durdu.
Başında, kara bulut var, Kadirli.

Musul’un, atabeyi, zenginoğlu.
Nurettin Mahmud’un, uzadı kol’u.
Sis, Ermeni patriği, kesti yol’u.
Kozan’dan, kurtulamadın, Kadirli.

Mısır’ın sultan’ı, selahaddin’i.
Eyyubi’nin de, Hak İslam’dı, din’i.
Haçlı ordusu, talan etti seni.
Sis, patriğine bağlandın, Kadirli.

İzzetin Kaykavus, kurtardı ama.
Sis, Ermenileri, düşürdü gam’a.
Mısır, Türk Kölemen Devlet’i, huma.
Yirmi beş yıl, sende kaldı, Kadirli.

Ramazan oğulları, aldı devri.
Dul kadir oğulları, hayli sivri,
Kilise, camii’nin, oldu pir’i.
İlk defa, ezan okundu, Kadirli.

Bin beş yüz on beş, sancak beyi oldun.
Osmanlı’nın emrinde, huzur buldun.
Maraş Beylerbeyliğine de, kaldın.
Kars-ı zülkadriyye adın, Kadirli.

Suriye, Rakka Avşar’ları, netti.
Terör estirip, tam harabe etti.
Kars-ı Pazar oldun, yaşam bitti.
Ne hallere düştün böyle, Kadirli.

Bin seküz yüz altmış beşte, canlandın.
Kars-ı zülkadriyye, adını aldın.
Haleb’in, Sis sancaklığına kaldın.
Ala Camii, ünlendi, Kadirli.

Tapu aldın, belediye kuruldu.
Rüştiye mektebi, öğrenci doldu.
Hükümet binası, eser’in oldu.
Misyoner mektebi açtın, Kadirli.

Adana valisinin, hoş niyet’i.
İttihat ve Terakki Cemiyeti,
Cemal Paşa’nın, oldun mahiyeti.
Güzel temeller atıldı, Kadirli.

Köprü, mektep ve çırçır fabrikası,
Futbol topu, oyun’un harikası,
Hele kahvehane’nin, açılması,
Bin dokuz yüz on beşteydi, Kadirli.

Fazla uzun sürmedi, bu hürriyet.
Fransızlar güttü, hep kötü niyet.
İhanet edenler, ödedi diyet.
Abdül Kadir Kemal, yoldu, Kadirli.

Ali Efendi, ilk fırın’ı açtı.
Kozan’da, yine, vilayette baştı.
Hükümet binası, yangınlar saçtı.
Yangından yangına, koştun, Kadirli.

Rüştiye mektepleri, kapatıldı.
Numune mekteplerine, katıldı.
Ova’na, çeltik ekimi yapıldı.
Adana da, il’in oldu, Kadirli.

Cumhuriyet, istiklal mektepleri,
Numune mektebi, çekildi geri.
Üç traktör, teknoloji’nin pir’i,
Yine, eşkıyalar, çıktı Kadirli.

Yılda, tam bin dokuz yüz yirmi sekiz.
Kadirli ismini, aldın bir tekiz.
Fotoğraf makinesi, etti dikiz.
Hazma dayı, taksi aldı, Kadirli.

Yüz on dört kişi’de, sürgüne gitti.
Diyarbakır’ı, meskenleri etti.
İstiklal Mektebi, kapandı bitti.
Çamlı Kahve’ye, çam diktin, Kadirli.

Radyo geldi, içimize neşe doldu.
Yedi Mart, kurtuluş bayramı oldu.
Çeltik patosu, harmanları buldu.
Teknoloji’ye lâyıksın, Kadirli.

Karatepe’nin, harabeleri.
Medeniyetin, araştırma yeri.
Ortaokula gitti, kız’ı, er’i.
Oba Gazetesi, çıktı, Kadirli.

Telefon’un geldi, yol’un yapıldı.
Elektrik, paylaşıldı, kapıldı.
Cemal Paşa köprüsü, az yıkıldı.
İtfaiye, kamyon’un var, Kadirli.

Başbakan Menderes, yol’ları açtı.
Binbaşı Şevket, şehit oldu şaştı.
Köprü yıkıldı, millet geri kaçtı.
Sana, nice şehit verdik, Kadirli.

Sinema’yı da, Ahmet Köksal açtı.
Hükümet binası, artık sana baş’tı.
Kale altı’nın suyu, gelip taştı.
Savrun köprüsü, yapıldı Kadirli.

Yol’lar, hamam’lar, umumu vece.
Artezyen kuyusu, açıldı nice.
Biçerdöver, saman’ı katmadı cec’e.
Polis teşkilatın, oldu, Kadirli.

Cemal Paşa köprüsü’nü, sel aldı.
Düğün salonu, düğünleri çaldı.
Belediye’nin hizmeti, gayrı vardı.
Mehmetli barajın, oldu Kadirli.

Altmış sekizde, lise açıldı.
Cemal Paşa köprüsü de, yapıldı.
Belediye’nin temeli, atıldı.
Sebze Hâlın de, yapıldı Kadirli.

Soğuk hava deposu, mezbahane.
Aslantaş Baraj’ın da var, daha ne.
Devletin hastanesi, çok şahane,
Hizmetten hizmete, koştun Kadirli.

Şimdi de, il’in oldu Osmaniye.
Milletvekilin, çırpınıyor niye.
Kadirli de, ileri gitsin diye.
Nerden, nerelere geldin Kadirli.

Al bayrak, göklerinde dalgalanır.
Ezan ses’leri, durmaz yankılanır.
Atatürk, Kadirliyi iyi tanır..
Sen her hizmete, layıksın Kadirli.

Yirmi asra, adını sürmüşsün.
Nice krallıklar, kral görmüşsün.
Paksoy’uma, mekân mesken vermişsin.
Niye il olmadın, sen Kadirli.