Tarihselliğini Arayan Düşünce 15

15-]İlk dönemin sözleşen (ittifak eden) toplumları, hızla bozulan ve yeniden ve yeniden düzenlenen yapboz tahtasına dönen, kendi ilişkilerinin nedenselliğini bilemiyordular. Sadece yolun eğimiyle; sanki ne yapacaklarını biliyorlarmış gibi o yolun sınama yanılma süreçlerini yaşayıp, pekiştiriyorlardı.

Yolun eğimiyledir ki, sık sık ve ani olan ilk başlardaki sosyo toplumsa değişmeleri insanların anlamaları da olanaksızdı. Nasıl bilginin kaynağı totemdi, bu şiddetli değişmelerin kaynağı da kutsallıktı (totemi) nedenlerden bir ceza, bir bela ve tufan gibi doğaüstü benzetmelerle tanımlama, anlatma ve anlamalı bir hazmettirme süreçleri oluyordular.

İnsanların geneli tüm olayları tabu sak totemin kutsallığı üzerinde anlıyor ve yorumluyorlardı. Böylece gelişmelerin ve ani olur ittifakı değişmelerin direncini kırmak ve değişmenin yenilir yutulur olmasını sağlamak için; yapılan ittifakları yaratan tanrı düşüncesi eşliğinde fısıldayacaktılar. Bu o an için müthiş bir soyutlama gücüydü. Çünkü “insanoğlu Tanrı’nın sözünü çiğnemişti” bu yüzden değişen yapı süreçleri içinde her yeni ittifakla, yeni bir ahit sözleşmesi vardı. Ve İsrail oğulları sık sık Tanrı ile ahitleşiyordular.

11-Her zorunlu olur sosyo toplumsa değişmeler; eski hafızayı silme ve yeni hafızayı tutmanın ayin ve insanlar kurbanı töreniydiler. Halk yapılar törenin şiddetini, kutsal afetler tanımlaması sembolizmiyle sindiriyorlardı.

Bu ittifakı girişmelerin yeniden ve yeniden tufani olur düzenlenme anlayışlarının sosyal kültür içine yansıması da, bugünkü amiyane tabirle; insanların imanlarını tazelemeleriydi.

Bir önceki toplumsal sözleşmelerin hafıza silinmelerine dek algılattığı şokun şiddeti vardı. Bu şokların şiddeti; halk düzlemi içinde kabul edilirlik düzeyi ile tedavi edilmeliydi. Yapılanların kabul edilirdi bir sindirilir olabilmesi için, halkın anlaması kabili açıklamasına, semboller üzerinden gidilecekti.

En önemli sembol de, eski totem eksenli konuşma meşrulaşmalarıydı. Totemi uzantı, o günlerin ittifak düzenleyen ilahlara dönüşen meşrulaşmaları üzerinden, köleci düzenle de bir iyice yaratıcı tanrılar meşrulaştırmasına dönüşecekti. Böylece birçok yaratan tanrılar; tufan motifli sembolizm anlatımları eşliğinde, bu sindirtilmelerin meşrulaşmamasını dile getirilir olacaktılar.

İnsanlığın, bugünkü yapısı içinde var saydığı ve çekimi etrafında döndüğü, toplumsa sözleşmesi vardır. Aslında toplumsa sözleşmeli, ittifakı yapılı (sözleşen yapılı) girişen grupların; geçmişte nasıl bir ittifakı yapı oluştuklarının bilgisi bizde sisler gerisinde kalır. Kuşkusuz ki gerçek nesnel ve üretim sel olan her bir giriştirmelerin, düzene girmiş çabalarıyla oluştular. Böylesi bir şekilde başlamış olan toplumsa girişmeli toplumsa sözleşmeler oluşmuştur. Ve günümüzde de bu izlek süreci oluşturan girişmelerin bilgisi, geçmişte sisler ardı kalmıştır. Sisler gerisi oluşma hep okültist yapıları ister istemez doğacaktı.

Gerek sosyal birlik özne bilinçli komün yapılar ve gerekse üretim ilişkili ittifakı yapılar, kendi özne bilinçli girişmelerin merkezine, tekil kişiler bencilliği birleşmesini almıştılar. Birleşen bencilliklerin bağlacı da bir sağlasan olan sosyo öznel ve sosyo toplumsal, sağlasan özneli bilinç bağıydı.

Bu sosyo öznel ve sosyo toplumsa sağlasan özne bilinçli bağ ittifakı oluşmasıyla ittifak içine gelmeleri ile yepyeni bir toplumsal ilişkilerin oluşma temelini de atmıştılar. Bu yeni “sosyo toplumsa, özne bilinçli” olan bağlaşık üretim ilişkileri; kendi iç üretimlerini yaparken, sosyo toplumsa öznel bilincin gücüyle yaparlar. Ve yine sosyo toplumsa öznel bilincin gücünü kullanışla üretim yapmaktaydılar. Bu çok büyük bir fark ediştir.

Ancak ittifakı yapılar içinde üretimden sonraki paylaşım aşamasına gelindi. Genel paylaşımlı kullanım esas ve saklı tutulmak kaydıyla; üretim nesneleri; sosyo toplumsa özneli bilincin altında, kişi yararına göre paylaşılacak olmanın yol süreçlerine doğru kayıyordu. Yapı içinde egemence muktedirlikleri olan kimi tekil kişilerin bencil sağlayışlarına uygun bir mal edinmelerin beliren sürecine kaymıştı.

Özel mal edinme en çok saray çevresinde ve tapınak çevresine olan bağışlardan görülüyordu. Bu mal mülk edinmeye dek çeşitli hile desise ve gaspçı özel mülk edinmelerde karışınca, süreç hızlandı.

O dönemler; sosyo etnik kültürleri bir araya getirmenin onca zorlukları vardı. Ve bir araya gelen etnik yapıların sürekli değişen üretim tüketim ilişkilerinin yeniden ve yeniden düzenlenmesiyle tedirgin oluyorlardı. Ve yapı içine yeni katılımlar olması, katılanlardan kiminin ittifak içinde sürülüp atılması ve ittifak içinde yeni ittifaklar çıkarılması vardı. Üstelik ittifak içindeki ürünün paylaşılması aşamalarıyla, yapı içi; çok sancılı ve çok çalkantılı ilerleyen bir oluşmalar sürecine girmiştiler.

Sürecek