13-]Totem mi önce, tabu mu önce? diyen bir okurun, bağıntılı bilme, anlama ve çoklu mantığı bağıntılama bilinci henüz oturmamış demektir. Totem ve tabu bir tekliğin, anlamlandırdığınız yanına göre beliren, tek olanın iki ilişkindik yanıdırlar. Tabu kılınmadan totem olmaz. Totemi söylemeden de tabu olamaz. Totem o alanın nesnellik eğimiyken, tabu bu eğim üzerine binen kurallardır. Kuralların nesnel gerekçesi zamanla metafizikte olabilmektedir.
Totem böylesine bir atalar bilgisini, atalar seslenmesiyle beraber, yanında görmek istemenin yaptıran, meşrulaştıran bir sosyal anlamasıdırlar. Totemdeki ezotik izafi bilgi, sonraki dinleyen nesillere, izafesiz gelir. Böylece totem; bir konuşandır; bağıntıya gerek duymadan deneyden önce bilen ve söyleyenin bir kendi kendine bilmesidir artık.
İşte tarihsellik içinde ezoterik olmanın ve olunmanın kaynağı budur. Yol alışta bu kaynak elbette birçok eğilip bükülmelerle, dallanıp budaklanmalarla kendi varyasyolarına uğrayacaktılar.
Bizler, doğru bilgileri bu nesnel bağıntılı, eskiden edinilmiş deneyci yaşantılara dek devinişler üzerinde aktarılışla gelen bilgiyi zımnı deyişle nesnel bilgiyi; ilinekti olmasından ötürü yeniden somut bilgiye oturtmak zorundayız. Burada ilinekti bilgi demek, bilginin o günler için apaçık anlaşılır ve meşrulaşılır olmasını, totemin söylerliğiyle kavramanın somutluğudur. Yani totem söylüyorsa doğrudur.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta