Tarihselliğini Arayan Düşünce 06

6-]İttifakın birliğini sağlamaya uğraşan etnik yapıların her biri, bir yönden gelişle, ittifaka düzen veren (totemi) ilahlar oluşla süreceklerdi. Çünkü her bir etnik yapı, kendi uzmanlık işini biliyordu. Ve kendi işinin düzenlenmesini biliyordu. İttifak içinde, kendilerine ait uzmanlıktı işlerin düzenlenmesi, karşı gruba, karşı etnik totemi (ilahi) oluşun öğretisi olacakla yansıyordu. Bunun için her bir ilahlar, ayrı ayrı işi düzenleyip öğretiyorlardı.

4-Totemi özne çevriminin, toplumsa eşitsizlik ilişkileriyle, dini duyguya doğru biçimlenmesi.

Bu ilahlar yapının köleci düzene kaymasındaki çalkantılarla birlikte, tanrıların yaratma görevine baş vuracaklardı. Artık yeni sistemdeki bozukluğun açıklaması ve anlatılması, yaradancı tanrının kaderleri öyle belirlemiş olmasıyla anlaşılacaktı. Yaratancı tanrılar yaratma görevinden sonra da yavaş yavaş tek tanrı olacaklardı.

Bu yaratma içinde bir ilah (ittifaka giren etnik grubun temsilcileri temsilcisi) : yeni yaratılan insana şekilini veren sureti yoğururken, diğer ilah (Kingu ilahlar) bu yoğrulan şekle, hamur olsun diye kendisinden birinin; etini, canını, kanını (kurban) veriyordu. İttifakın ateş kültü olan grup ilahlarının ateşinde de, bu yoğrulan şekil suretler pişiriliyordu. Yani yeni şekil kılınış, her bir külte dek olan, o kült aitliğini içerir olmasıyla, aynı zamanda çamurumuzun pişirilmesiyle, ateştendik de.

Yine ittifakın toprak külttü ilahları, bu yoğrulan şekle dek toprağı kendilerinden ortaya koyuyorlardı. İttifakın yeni nesilleri olacak İNSAN melezler, ittifaka giren grupların her birinden bir parça oluşla; ittifakın halkını oluşturuyorlardı. Bu yeni yaratandı düşünme çok önemi bir olgunlaşma girişmesiydi.

Kendi eski etnik soy oluşuna göre bir anlama ve anlatım olan totemi ifade sembolizmleri; ittifak toplumu içinde, ittifakı toplumunun bünyesine uymayan, ittifak toplumunu dağıtan bir anlayışa dönüşüyordu. Şartların değişmesi ile eski totemi tanımlılıktı zaruretler de değişip, yeni totemi anlama zaruretlerin zemini oluşla, dönüşüyordu. Böylece önce, ittifaka katılan konfederatifliğin her bir totemi bulunuş otoritesi; yeni birliğin içinde çoklu (ilah ve ilahlı) meclis, gibi çalışacaktı.

İlah ve ilahelerin totem yapı içinde şekillenmesi, sosyal birlikti komün yapıların sonlarına doğru oluşmuştur. Yapı kendi içinde uzmanlaşan; üreten yapı ilişkilerine doğru kaymıştı. Buğday, mercimek ekimi gibi tarım işleri kuvetli olasılıklar kadın hünerli olmanın bir beceri ve uzmanlığı oluşla kategorize oluyordu.

Böylece otoritenin ağırlık merkezi, kimi kez ana erki, kimi kez baba erki bir görünümüyle süreç yarılmıştı. Bu yarılan süreç, totemden yansıma kutsallıkla, baba erki oluşla ilah ve ana erki otorite oluşla ilaheler erki, düzenlemesine dönüşüyordu.

İlah ve ilaheler meclisi; ittifakı (sözleşen) toplumu yeniden ve yeniden düzenleyen otorite ve otoriteyi; meşrulaştırmaydı. Yeni mantıkla, yeni düşünce ve egemenlik; çoklu grup gücüydü. Yani ilah ve ilaheler meclisinindi. Meşruiyet ligin kaynağı ve düzenletilmesi işi, bu bir araya gelmiş çoklu meclisin işiydi.

Yapı, giderek sınıfsal çelişkilerini ve sınıfsal çelişkilerle artan huzursuzlukları, düzenleyemez oluyordu. Çünkü öznel (bencil) olurla, mal edinenlerin; mal edinemeyenler üzerine bir ilişki (çelişki) biçimi olan kölecilik ortaya doğmuştu.

Mülkiyetçi yasalar ve mülkiyerçi ahlakı; onu doğuran yasalardan farklı işliyordu. Bu tip mülkiyetçi ilişkilerle girilen yolda; ilk kez sosyo toplumsa bilincin genel çıkarını sağlayan alışılmış, bilindik düzene karşı; sosyo toplumsa öznenin meşruiyet ligini sağlayan, onu düzenleyip paylaşan ortaklaşa olanın dinamizmindeki, rota sınıfsal çıkarlı oluşla kaydırılmıştı.

Ne tür ilahça düzenleme yaparsanız yapın; ittifakı (sözleşen) toplum içinde girilen bu yeni yol içinde, eski biçim düzenlemeler, ne bu çelişkileri açıklıyordu; ne de bu çelişkileri çözümlüyordu. Yeni bir değişim dönüşüm gerekliydi. Peki, ama bu değişim, dönüşümün; kontrol reostaları neydi?

Kuşkusuz yaşantıya dek deneysel olan müktesebatlarının ve nesnelliğin ve onu konu eden öznelliğin bilgisiydi. Müktesebat (sosyal kültür olurlular müktesebat) sembolizmi ve deneysel olan birikim bolca vardı, ama henüz gözlemden öte olmayan bir durumdu. Tam bir bilimsellik ortada yoktu.

Yani sistemin kontrol reostalarından birisi olan, bilimsel bilgiydi? Yeni sorunlar karşısında kuşkusuz ki hemen müktesebatlarına başvuruyorlardı. Yeni kumaş; bu müktesebatlardaki kesilip biçmelerle, eğip bükmelerin zaman zemin dallanma ve yarılmasına dek seçme ayıklamalarla, oluştururulacaktı.

Artık ilahların düzenlemeleri bir işe yarmaz olmuştu. Nasıl sadece söyleyen totemi zemini, yeni akışa göre; totemi zeminin içi ayıklanıp, konuşan ve düzenleyen otoritelerle doldurulması fikri, ilahlar dönemine yol açmışsa; düzenleyen ilahlar otorite zeminin de içi; yaratıştı, yaradandı düşüncesi ile doldurulup; yeni tanrılar dönemini başlatacaktı.

Sürecek