Tarihin Yalnızlığı Şiiri - Ahmet Gümüştekin

Kendi yalnızlığımı düşünürken,
Farkettimki tek yalnız olan ben değilim.
O da yalnızdı.
O Sinop Kalesi'ydi.
Ne günler geçirmişti.
Ne insanlar görmüştü.
Ne destanlar yazılmıştı üzerine.
Artık hiçbir şey eskisi gibi değildi.
Destanlar yazılmıyordu onun üzerine.
Eskisi kadar duygusal bağı yoktu insanlarla
Çok kişi onu ziyarete geliyor ama az kişi onu anlamaya.
Onu hissetmeye uğraşıyordu.
Tarihin içerisinde tarihiyle yalnız kalmıştı.
O artık insanlar için bir eğlenme mekanı,
Sevgiliyle buluşma adresiydi.
O ise üzerinde olup bitenlere sadece seyirciydi.