Şair Gülsüm Coşkun 10 Mayıs, 1969
Tarihin mürekkebinden dökülüyor o eski mektupların salaş sevda kokuları
Saatler zamansız vuruyor dar sokakları anımsatan ay ışıklarına
Sarmaşıklar dolanıyor
Neftalin kokulu zamanlara
Eflatunu andırıyor her yer
Bakışlarım düştükçe düşüyor boşluklara
Duvar örüyor hüzün yüreğimin zindansı mahpushanesine
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta