Tarihin Kara Lekesi (Mazlum Irak Halkına)

Bakmaya utanırım aynaya
Alnımda taşırım kara lekesini tarihin.
Yüzümde yüzsüzlüğü yosmaların,
Beynimde işgal imgeleri
Sarmış bedenimi
Kurtlanmış elma vari
Lüks yaşama kaygısı, yumuşakça bir ölüm
Özü, özden alıkoyan
Kayıtsız kaldığım zulüm.

Kaydığnda bir yıldız tv. ajanslarında
Yoklar bir sızı yüreğimi
ve hüzne gömer beni
İnce ince
ama biter her şey ajans bitince.
Çınlar kulaklarım bazen
Bedduasıyla beli bükülmüşlerin,
Taş kesilir kalbim
İnleyişine bebelerin.

Bir dua bile ağır gelir,
Yük gelir.
Söylen yüreğim!
Yaşayan ölü,
Amaçsız yaratık mıyım?
Neyim?
Lanet olsun kayıtsızlığıma
ve kayıtsızlığına insanların.
Değişmeyecekse tarih
Ben ölmeliyim.
Toprağa değil,
Alevlere gömülmeliyim...
_17,11,2004 Bingöl