Kötülerin bir zırhı vardır.
Ne gölge düşer üstlerine,
ne yasa tanırlar,
ne de iz bırakırlar suç mahallinde.
Adalet, yoksulun ayak sesine kulak kabartır.
Vicdan, nasırlı ellerin ceketinde aranır;
o ceket ki, mahkemeden önce
ekmek parası ederine
rehin bırakılmıştır.
Yıldızlar bile bilir
kimden uzak duracağını.
Gece, pusulaya dönüşür
yönünü şaşırmış bir yargının haritasında.
Kuzey hep güçlüdür,
güney hep suçlu.
Kurşun, yoksulun duvarını deler sessizce.
Zenginin duvarında yankı olur —
ve sonra unutulur.
Bir çocuk ağladığında sokakta,
pencereler tek tek kapanır.
Bir kadın vurulur.
Adımlar hızlanır.
Kimse dönüp bakmaz.
Çünkü bakmak, görmektir.
Görmekse,
çoğu zaman suç ortaklığı...
Sessizliğin parmak izi yoktur;
ama her suçun her çığlığını ardında
kendisi vardır.
Salim Diyap
Kayıt Tarihi : 7.8.2025 18:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!