Borca batmış bir insanın,nasıl,yerde olur yüzü...
Nasıl,müthiş endişeyle geçer gecesi,gündüzü...
Çok borçlu devletlerin de, dengesi öyle sarsılır;
Ne caydırır düşmanları,ne de dinlenir bir sözü...
İnsan olsun,devlet olsun; akıllısı, kâr edendir...
Sıfır borçla, çok dövizle, âtiye doğru gidendir...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta