Târihin Fısıltısı... Şiiri - Ulvi Ziya

Borca batmış bir insanın,nasıl,yerde olur yüzü...
Nasıl,müthiş endişeyle geçer gecesi,gündüzü...
Çok borçlu devletlerin de, dengesi öyle sarsılır;
Ne caydırır düşmanları,ne de dinlenir bir sözü...

İnsan olsun,devlet olsun; akıllısı, kâr edendir...
Sıfır borçla, çok dövizle, âtiye doğru gidendir...
Mücbir sebepler diyerek,borç edenlerden korkmalı;
Devlet adamı dediğin,dâim,denk bütçe güdendir...

Ey kahraman,istiyorsan yine dünyâya nam salmak;
Prangalarından kurtul,borcunu ödemeye bak...
Ne dosttan al,ne düşmandan,borçlu olmak bil ki züldür;
Borç içinde yüzenlere,en azından,derler ahmak...
Fenle,ilimle,yetiştir; milletin yüzünü güldür...