Ey kadın!
Ey yüreği sızı!
Yanağı utancından
Kırmızı kırmızı
Elmalara dönmüş Şark kızı
İnsanlığın dün
Cahil olduğunu söylüyorlardı
Bundan böyle kumlarından
Alev fışkıran çöllerde
O Cehalet devrinde
Senin bedenini diri diri
Toprağa gömüyorlardı
Ama şimdi
Deve gitti taksi geldi
Devir değişti güya
Demir kaşığa
Köyler ışığa kavuştu
Yine de
Birleşmiş değil lakin
İki ucu desenin
Dün bedenini
Saçını başını
Elini ayaklarını
Bugün de
Duygunu düşünceni
Arzunu emelini
Kısacası
Haklarını gömüyorlar senin...
Kayıt Tarihi : 12.1.2009 23:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!