Şarj deşarj türü toplum içindeki bu enerji çevrimi üretime bağlı, üretim tüketim hareketidir. Doğal olan, zorunlu olan zorunlu olana göre ortaya konan meşruiyet budur. Buraya kadar sağlatma içinde hiçbir zaman kişisi sahiplik yoktur.
Kişisi sahiplik teorik olarak (belirimsiz olarak) olabilirse de ne doğada sağlama hareketinin içinde vardır. Ne de üretim hareketinin içinde olabilecekle doğal ve zorunlu değildir. Kolektif oluş süreci başlayıp geliştikten sonra ancak özel sahiplik olasıdır. Aksi halde başta olan özel sahiplik, ne sosyal olmayı başlatabilir. Ne kolektif oluşu başlatabilirdi.
Yani başta olan bir özel sahiplik inşacı oluş ta değildir. El işte bu zorunlu olmayanla meşru olmak istiyordu. Olana göre olmayanı zorunlu gibi söylüyordu. Zorunluluğu gerçek bir inşacı temele oturtamadığı için abrakadabra ile El gibi bir mana anlayışına kendisini söyletiyordu.
Eğer siz inşacı olana göre, olmayanı meşru gibi söyler ve tartışmaya başlarsanız; tartışmanın başladığı o anda sizde bir algı oluşur. İlahi adalet olan meşruiyet tartışması içinde söylediğiniz kadar olmayanla ilahi meşruiyet giderek silikleşir. Belirsiz olan belirmeye başladıkça belirli olan belirsizleşmeye başlar.
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta