Karşımda durun bir ev,
Pul Pul dökülüyor duvarlar perişan
Kim bilir kaç senedir geçiyor bu serüven
İçinde kimler barındı bilmem ne kadar zaman
O karşımda eridikçe,
Saçlar dökülürken vücudu yıpratan ben
Yaşlılık duygularım depreştikçe her an
Ömrümde çektiklerimi düşünuyorum,geçtikleri an
Sıkıntılı insanları gördüğüm zaman
Rahatlıyorum an be an
Onlardan daha rahattım o an
Hakka razı olmak düşer bana inan
Kayıt Tarihi : 6.12.2006 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşadığım ildeki tarihi evden esinlendim
TÜM YORUMLAR (1)