Tarihi Çevir, Bak! Şiiri - Seçil Karagöz

Yıl bin dört yüz elli üç,
Çağ kapadık, çağ açtık;
Anlatması hayli güç,
Haçlılar’la savaştık...

Ordumuzun başında
Fâtih Sultan Mehmed Han,
Tam yirmi bir yaşında,
Pek görkemli komutan...

Ayasofya’dan ezân
Okunurken girildi
İstanbul’a; Müslimân
Kenti ilân edildi...

Ulubat’lı Hasan’ım
Bayrağımı burçlara
Dikti, hâlâ yanarım
Şehidime; küffâra...

İbret oldu fethimiz
Asırlardır cihanda;
Yankıları neş’emiz,
Gururumuz cânânda...

Fetihlerle dopdolu
Tarihimiz, bilirler;
Yolumuz Hakk’ın yolu,
Azmimizden ürkerler...

Avrupa ve Asya’nın
Yüksek kültür merkezi;
Türk-Müslimân olanın
Yüreğinin gür sesi...

İnsanlığı, ahlâkı
Biz öğrettik Batı’ya;
Sıkıntıdan oynatıp,
Hepsi çıktı çatıya...

Bir de ahkâm keserek
Haritayla oynarlar;
Zulmederek, ezerek
Ülkeleri soyarlar...

Sınamaya kalkmasın
Sakın bizi kefere;
Sonra nâdim olmasın
Çıkıverip sefere...

Târih tekrar edermiş
Akılsızın yüzünden;
Arz-ı endâm edermiş,
Kahrolurmuş hüzünden...

Türk’e oyun yapılmaz,
Derslerini alırlar;
Yenmeye doyum olmaz,
Pek çâresiz kalırlar...