Kalbimin kalan kırıntılarını saklıyorum
bir kafanozda..
Kimseye izin vermiyorum
dokunsun ona
Korkuyorum,
korkuyorum kalan parçaların
toz duman olmasından
Çok kırdılar kalbimi param parça oldu
Bir tarihi eser gibi saklıyorum
geriye kalan parçaları..
Oyuncağı kırılmış bir çocuğunun
saflığı, temizliyi var içimde
inanıyorum herkese
oysa kalbim o kadar nahifdiki
dokunmaya kıyamazdım
Aldılar çocuk saflığımı
duygularımı
aldı bu duygusuz, kalpsiz düzen
Kalbimin gölgesi
geceye yansırdı bazen
ışıl ışıl olurdu gece
ve denizin aynada görünen yüzü
kalbim kırık
duygularım karmakarışık
İçimde arı vızıltısı gibi okunan
notası çalınmış bir şarkı
devam etmek zorundasın diyor
kalbinden kalan o parçalarla devam etmek..
Yıldızlar denize döküldüğünde
çözülecek bütün düğümler
ve sözcüklerin duası
dudaklarımdan Ah! Kelimesini
firlatacak gökyüzüne
kırık kalbimin sessizliğine..
Kayıt Tarihi : 18.6.2023 18:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!