Tarihe Sordum Şiiri - Esat Erbil

(1)
Her kesten sordum..
Kim olduğumuzu,
Sordum sizi
Sordum bizi
Sordum seni
Hem de kendimi
Hiç kimseden
Bir yanıt alamadım.
(2)
Bizimle beraber büyüyen
Kaynağı bir olan nesillerden
Bir gözden içtiğimiz suyu
Bizi inkar etmektedirler
Bizi tanımıyorlar
Çok üzüldük
Mutsuz olduk
Doğruyu bulamadık
Özlemler bizi boğacak
Of.. of çektirdiler bizlere
Ne ters işler
Yaptılar.
(3)
Yorulmadan hep sordum
Dilim takattan düştü
Yinede soruma devam ettim
Yorulmak bilmeden!
Bir geçmişe döndüm
Hakiketler ortaya
Çıkmaya başladı:
Kimini yokluktan... Varlığa getirdik
Kimini de
Fakırlıktan... Köşk Seraylara yerleştirdik
Biz aç kaldık... Hep onları doydurduk.
(4)
Yıvasızlara... Barduşlara
Ev kurup, yuva yaptık.
Doğrudan dost olduk
Dostluğada sadık kaldık,
Çoğunu uçurumlardan kurtarıp
Adam ettik
En son ne yazık
Yılan olup bizi sırttan çaldılar.
(5)
Bizimle paylaştıkları yüreği
Açımasız öldürmeye
Öalıştılar
Kızıl arı gibi
Bizi emdiler...
Çokta emdiler
Sonradanda
Sevgi dolu kalplerimizi
Öldürdüler.
(6)
Kış mevsimini zor geçırdık
Güzde de dallarımızın
Avulan yapraklarını
Toplayıp
Havan içinde döğmeye
Başladılar
Sonradan ruzgarlarla savurdular.
(7)
Bir tarih kaldı
Ki sormadım
Tarihe sordum
Doğru yanıtı onda buldum:
Siz 16 İmparatorluk
Sahibisiniz
Sizi seven çok azdır
Eşiniz yoktur yer yüzünde
Bulunmayıp
Bulunmayacaktır.
(8)
O, zaman hemen
Hatırıma Atam geldi
Ki söylemiş:
((Türkün dostu Türktür))
((Ne mutlu Türküm diyene))
Birleşmeden güç doğar
Bilirmisiniz?
Dostlar!