Antik çağın aşk soluyan, insansı tanrılarının,
Altın sarısı gizemli sahillerin kumsallarında,
Nefesleri sinmiş havasında, iz bıraktıkları
Topraklarında gezindiklerini hissediyor,
Mermerden lahitlerine kulak veriyorum.
/.
Ey insan,
Anadolu’nun kargasekmez yollarında,
Erkek güzeli ilah Apollon’dan;
Aşk bahçelerinin gizemli sessizliğinde dinlenen,
Kadın güzeli İlahe Venüs’e kadar Antik tanrıların
Geçtiği ve nice Antik kahramanlarının
Ve sanatını, taşa oymuş sanatkârlarının,
Tahtaya, madene işlemiş zanaatkârlarının
Akşam meltemi tazeliğinde inceliklerinin,
Huzurlu titreşimlerini algılamaya çalış;
Sizden önce de vardı bu ihtişam,
Unutma!
Bu toprakların lir üstadı naif soprano kadınlarını;
Üşütmeyen bariton, güçlü erkek seslerini,
Ve taşlara oyulmuş el emeğinin zarafetini de…
Anadolu’muzun,
Kıraç Doğu’sundan, mümbit Batı’sına;
Kuzey’in ormanlarından Güney’in yayla
İnsanlarının, ruhuna işlemiş bu Antik kalıntıları,
Senin genlerine kök salmıştır,
Unutma!
ERGİN BİNGÖL
2010 – EYLÜL – 2009
Kayıt Tarihi : 21.9.2014 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tarih bilincini; binlerce yıl bu topraklarda yaşamışların, sadece bir dönemini kendisinden olduğunu sananlara ithaf olunur. NOT: Yukarıdaki 'TARİH VE İNSAN ' şiiri, görünen luzum üzerine 3-TEMMUZ-2016 tarihinde yenilenmiştir. Bu bakımdan, şiirim, videodaki halinden farklı gibi görünebilir ama anlam ve içerik bakımdan aynıdır. Sevgi ve saygılarımla...
Biraz mitoloji, biraz tarih, çokça Anadolu kokan güzel şiirini kutluyorum içtenlikle. Çok yakışan bir ödüldü. Nicelerine öğretmenim. Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (56)