Tarih Şeridimizden Boyuna Bir Kesit

bizdik,
en nadide karanfillerdeki kırmızı,
menekşelerdeki mor, papatyalardaki beyaz;
şu muazzam
-tabiat manzumesindeki
----gizdik! ..
açmıştık acuna bağrımızı:
yaban güllerinde dikensiz,
ayrık otlarında kapkaçsız,
zakkumda zehirsizdik…
tohumlarımıza zerkedilmişti yaşam,
ölümsüzdük;
yan çizdik..!

izdik
ülkülere yürüyen dev adımlarda…
kavak yellerince
-kesildi ayaklarımız
---yerden,
unuttuk erdemlerimizi birden;
artık, kırık bir sazdık..!

sızdık..!
kehribar gözlerimizdeki ışıltılar söndü,
hayata rengârenk bakışlarımız
ölümcül bir mora döndü..!
karıştı
-akrep ve yelkovan
---birbirine
karıştı zamanlarımız;
yazık ki umarsızdık..!

azdık!
kara bulutlar yarattık!
parladı
-savaş şimşeklerimiz
--ardı arkasına,
ardından, düşman yağmurlar yağdırdık,
yeni güfteler yazdık insanlık şarkısına,
günahsız yüreklere
-nefretleri sığdırdık;
coştu vahşet yanlarımız:
kendi kendimizi ezdik! ..

sezdik..!
bulutlardan barış yağmurları diledik
savaşlardan artakalan tohumlar
-dönsün, diyerek hayata;
bakiye sevgilerimizle suladık…
şimdi çiçek zamanı! ..
akrebimiz akrep, yelkovanımız yelkovan:
renklerde ölüm yok artık…
aşkı “an”lardan çıkardık,
zamandır şimdi yeri! ..
………….
şükürler olsun Tanrı’ m;
---susuzduk,
yeniden, “insanca bir hâyâl” yazdık! ..

---22.02.2005 / Ankara
---Ahmet Turan Altunsu