Dur!
Savurur
beni kendi fırtınam...
Ben,
ne dorukta kanatlanan
bir kartal;
ne de rüzgarla secdeye varan bir serviyim.
Farklı farklı olsa da
bazen yasaklansa da
ismim;
inan ki aynıdır cismim:
Karanlığa ışık tutan Hacıbektaş eriyim.
Dur ve dinle:
Hak aşkına,
Enel- Hak aşkına,
on dört masumu-pak aşkına
yolculuk yapalım tarihe seninle...
Kandılar!
Bir kez daha kandılar:
Kördü gecenin karanlığı
kanlarıyla yıkandılar.
Güneş tutulmadı o gün
unutulmadı o gece...
Haktı erekleri,
dillendirmekti halka
Hak uğruna gerçekleri.
Kum ve serap ve “Ya Rab!” sesleriyle
ve tükenmeyen nefesleriyle
Hakka yürürken 72 can;
Kerbela’da tarih düştü zaman.
On altıncı asırdı...
Zaman yorgun,
zaman suskun,
zaman tarihe esirdi
kendi çıkmazında...
Haber verdi yapılacak akını
Mehter takımı:Tekbir getirdi ulema!
“Cennet” vaat edildi
ihtiyaç duyana,
“Katli vaciptir!” denildi
inanmayana...
Ve fetva ve ferman
ve meşrulaştı yapılacak katliam!
“Yetiş ya Hızır!”
çığlıklarıyla
kızıl
aktı Munzur.
Hakka yürürken mazlum ve mahzun ve masum
kırk bin can;
Anadolu’da tarih düştü zaman.
Uyan dostum, uyan;
küreleşti dünya
indirdik öküzün boynuzundan:
Oymaktık, ulus olduk destanlara...
Direndik, mahpus olduk zindanlara...
Gün geldi, suspus olduk iskânlara...
Evet dostum,
bilmelisin Nesimi’den:
Anlamı yoktur sırtta taşınan postun...
Farkında ol her şeyin:
Hak uğruna şehit edilmedi mi Hüseyin?
Ben Yurttaşım:
Anadolu’da Hacıbektaş’ım,
Maraşta Mahzuni olur sesim,
Pir Sultanda nefesim...
Direnişimin
simgesidir Şeyh Bedrettin.
Ve Yunus ve Yedi Ulu Ozan
ve On İki İmam tanırım ben:
Tanıdıkça utanır,
utandıkça nurlanırım ben...
Semahta, toprakla bütünleşirim.
On iki fark
tek bir tat
olur aşuremde;
hakça üleşirim.
Umutla filizlenir gönlüm;
ışıkla yeşeririm.
Yürü dostum,
yürü ışığa doğru
takip etsin seni gölgen...
Horasan’da beynim,
Kerbela’da yüreğim,
Serçeşme’de Güneşimsin sen.
Yeni bir tarih yazalım:
Harfleri dost,
sözcükleri sevgi,
sayfaları aşk olsun.
Benzemesin bugünküne
yazılanlar başka olsun.
Sevgiyle yoğrulsun ürettiklerimiz;
paylaşımı hakça olsun.
Eceliyle Hakka yürüsün her insan.
Ne gözyaşı ne kan;
saçtığı ışıkla tarih düşsün zaman.
Salim Çelebi
Kayıt Tarihi : 3.8.2010 09:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2010 yılı Hacıbektaş Veli Anma etkinlikleri için düzenlenen serbest vezin şiir yarışmasında bu şiir ikincilik ödülü almıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!