Tarih Düşmek 2: 24.Eylül.2010

Yine balkondayım.Sabah vakitlerden ayaz
Hava bulutlu.Komşum Nuray abla balkona çıktı
Günaydın,dedi; selam çaktı. Her sabahki terane..
Oturdu ilk sigarasını içti. Zehirle kendinden geçti
(Bir de hep baş dönmesinden şikayet eder!)
Gatti’nin kıçına bir tokat attı. Niye ki! ?
Belli ki onu biraz kıskanıyor. Gatti çok cilveli!

İşte burada da geçiyor günler
Yavaş yavaş yaz geldi.Yavaş yavaş kış geliyor
Önümüzdeki günler azalıyor; biz de arkamıza bakıyoruz
Yıllar; seller,sular gibi geçiyor; kimi acı,kimi tatlı..
Sokağa bakıyorum,her iki yanda ağaçlar salınıyor
Sabah yeli hepsini silkeliyor; belli ki mutlular
En azından böcekleri dökülüyor, temizleniyorlar..

Yaşlı amcam uzak gezisinden dönerken,
Balkona bakıp, “Günaydın” diyor. Ne mutluluk!
İnsanlar hala birbirine “Günaydın” diyor
“Selamünaleyküm! ” ün bol bol kullanıldığı bir dünyada
Birbirlerine gülüyor, gülümsüyorlar sabah sabah
Cehennem azabından uzak bir dünya cennetinde
İşkence etmeden,karşılıksız, “azaben nar..” demeden..

İşte balkondayım. Bora yine orgunun başında
Yeni öğrendiği Beethoven sonatlarını çalıyor
Bora asker mi olacak, müzisyen mi bilemiyorum
Fakat adam olacağı besbelli duruşundan
Eczacı’nın kocası dışarı çıktı (tam saati)
Şimdi tam üç sigara içecek (Evde içemiyor!)
Ondan sonra Eczacı bayan çıkacak.Hiç konuşmadan
Arabaya binecekler,işe gidecekler, hiç konuşmadan
Hiç konuşmadan günü bitirecekler..

Eczacı ve kocası bir ömrü böyle
Heder edecekler. Konuşsalar ya. Allah dil vermiş
Ama gönül vermemiş. Her biri kendi dünyasında
(Boşversene sen,) Ihlamurum yine soğudu.Kim karışır
Belki gece konuşuyorlardır.Gördükleri rüyaları
Birbirlerine anlatıyorlardır. Kimbilir? Kimbilir!