Tarih Şiiri - Hasan Çekmecelioğlu

'evvel zaman içinde'
diye başlayarak söze
öyküler anlatılırdı biz çocuklara
anlatıcılar sıkılsa da hep ısrarla tekrar isterdik,
kimimiz güler eğlenir, kimimiz düşünür
kimimiz hülyalara dalar,
kendimizin olan ülkelerde
dünyalar güzeli prensesler
yakışıklı ve güçlü prensler olurduk.
büyüdük,
şimdi kocaman çocuklarız artık
hala masal dinliyoruz,
bir farkla ama
anlatıcılar gönüllü,
dinleyen bizler gönülsüz.
yaşanan hep acılar
ve tükenişler oldu
krallar kraliçeler olarak düşünmüyor kendini hiçbirimiz, varolmak için
yaşam kavgasında emek satar,
tüketir olduk kendimizi
çocuklar yaşasın diye ipotek edilen yaşamlar
ve gülemeyen yüzler edindik.
anlatıcılar iktidar oldu
cari açık, enflasyon, faiz ve döviz
hikayeleri anlatılan.
güzel günler yaşama inancımızı aldılar önce
sonra geri kalan her şeyimizi sattılar.
tarih böyle yazılır, böyle anlatılır oldu.
masal tarih oldu,
tarih insanların yaşamı.
kim yazar tarihi, kimler okur,
anlatıcıları neden anlatır
kanayan yaralar onar mı sessizce,
ağlayan anaların gözyaşları diner mi
tarihi savaşar doldurur,
kitaplar öyle yazar hep
savaş borozanları susmaz oldu yıllardır.
sevdalar
tarihin tozlu sayfalarında küçücük birer ayrıntı.
tarihi kimler yazar, kimler okur
ya anlatıcılar
pişman mıdır şimdi.