Geceler hep karanlık
Hep aslan kesilir yalnızlık
Koyu bir korku
Biz leş kaldık
Kafes kemiklerimizde boşluk
Soframızda boş aşlık
Başımız oldu taşlık
Hep taş yedik
Güle bir gül uzatalım dedik
Kurudu sulayalım dedik
Gül serpildi rengince
Biz kuruduk kaldık
Şimdi bize kalan karanlık
Mahpustan beter yalnızlık
Adına dedik ayrılık
Hep şair kaldık
Oysa tarih tanır bizi
Böyle yazılmış bu yazı
Biz ata bindirerek kızı
Çok baş verdik
Kayıt Tarihi : 14.12.2006 22:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!