Tarih 17 ağustos 199 idi

Gökyüzü ağlamıştı o gün Gölcük'te,
Toprağın karnından yükselmişti bir çığlık.
17 Ağustos'un acısı hala içimizde,
Bir anıydı, ama hayatı değiştiren bir an.

Yıkılmıştı umutlar, hayaller enkaza dönmüştü,
Bir anda sarsılmıştı her şey, her yer.
Evler çökmüş, sokaklar ağlamıştı,
Kalpler yara almıştı, yaşanan korkuyla.

Ama dayanışma gücü büyüktü insanların,
El ele verip kaldırıldı enkaz altından umutlar.
Kardeşlik türküleri yükseldi yıkıntıların arasından,
Gölcük'ten tüm dünyaya sevgiyle bir mesaj verildi.

O acı gün unutulmaz, yüreklerde yaşar,
17 Ağustos'u anımsadıkça birlikte geçirdiğimiz zor anları.
Gölcük depremi, bir dönemin izi,
Dayanışmanın, insanlığın gücünü hatırlatır bize.

Unutmadık, unutmayacağız o anıları,
17 Ağustos'ta sevgiyle anıyoruz tüm yitip gidenleri.
Gökyüzüne yükselen dualarla, umutla dolu,
Gölcük depremi anısına, içimizden bir saygı döküyoruz.