Tarih Şiiri - Şiyar Buzcu

Kaldırım taşlarının izinde yürüyorum uzun yolu
Gölgemide arkama alarak
Öyle agır geliyorki bedenim ayaklarıma
Bedenimde yüregimi tasımaktan bitkin
Gökten kar yagmur yagıyor kaldırım taslarına
Birde saclarıma
Yolunu ezberlemis gibi gecip gidiyorlar ayaklarımın altından
Kaldırım ıslak,saclarım ıslak,birde gözlerim
Yüregim agır,yüregim ılık ve birde sensiz
Ser verip sır vermiyor güneş
Hava esmer tenhalıgına büründü alaycı gök gürültüsüyle
Senle dolu ama sensiz odadayım simdi
Koparılmamaya mahkum takvim yapragı,tarih gittigin gün
Takılıyor gözlerim izliyorum agır agır
Takvimde saskın durumdan sorgusuz
Ducardaki kısık gece lambası
Bir kac parca oyuncak
Dısarıdan habersiz ici icini yakan soba
Yerdeki soluk halı
Acık unutulmus televizyon fısıltaları
İcerisi cok soğuk dısarıdan farksız
Ayaklarımdaki ağrı azalıyor gibi
Yüzüm gözümde sıcak oldu
Ellerimde üsümüyor
Ama kalbim,kalbim neden sıkışıyor
Ya dudaklarım her an ismini sayıklayan dudaklarım
Onlar neden kıpırdamıyor
Ruhsuz sobadanmı sıcaga kesti buz gibi bedenim
Oda suskunluğa büründüfısıltılarda duymuyor artık kulaklarım
Yoksa yoksa göcmü ediyorum azrailin ardı sıra
Anlasıldı kacıs yok,yapıstı boynuma toprak bekcileri
Ey sevgili,kacınılmaz son basladı
Sözümü tutamadım,bu acıyı yasatmayacaktım sana
Kızma bana olurmu?
Sobaya bir kac odun at
Sıcak tut icerisini dısarıdan farkı olsun
Baş köşeye resmimizi as
Takvimin yapraklarını yırt at
Tarih bugün olsun