Tarifsiz Mutluluk Şiiri - Mehmet Bilgiç

Tutsak edilirmi kelimeler cümlelere satır satır.
En kuytu köşesinden haykırarak yüregimde.
Bastırırmı şimdi kor ahuzarım,bana yar yarim.
Bilseydin ah keşke sığınmazdım o keşkeye.

Düşürdün bir kere kapanır kapılar nafile ne fayda.
Çaresizce umarak yarını bugününden daha güzel
Söyleyemedimki o an, içimden geçen sadece asla
Hiç düşünmemişken onca yıl onca yol arasından.

Kızamıyorumki sevmeye doyamadığım yarimden
inanmasanda inanamasanda sadece seni seveceğim.
Ne olur bal gözlü al yarim sırma saçlı dal yarim.
Seni çok seviyorum çok seveceğim gül yarim.

Ömür nedirki sevdandan mutlu oldukça her yeni günde.
Tutamazlar korkma değil ellerimi,gölgesini verememki.
Bir sana verdiğim yarımdan başka daha değerlim yok.
Bir senin yarından başka yerim yarim yolum yok ömrüm

Okadar özlerimki bazen, sesini duymak için çarparken.
Korkarım! söyleyemem tarifsiz bir mutluluk kaplarken.
Yine özlerim o an,gözlerimi gözlerinde görünceye dek.
Seviyorum demek azkalsada, çok ama çok seviyorum.